ociężały — ociężałyali, ociężałyalszy 1. «czujący się ciężkim; poruszający się wolno, niesprawnie, niezgrabnie; mało energiczny, ospały, nieruchawy» Ociężały krok, gest. Ociężałe ruchy. Stać się ociężałym. 2. przestarz. «opadający ku dołowi; obciążony… … Słownik języka polskiego
niekumaty — Ociężały umysłowo, głupi, lub mało inteligentny Eng. Slow witted, stupid, or unintelligent … Słownik Polskiego slangu
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
bawół — m IV, DB. bawółwołu, Ms. bawółwole; lm M. bawółwoły «duże zwierzę przeżuwające ssące z rodziny pustorożców (krętorogich), podobne do bydła domowego, o masywnej budowie, zamieszkujące bagniste lasy lub stepy Afryki i płd. Azji» ∆ Bawół afrykański… … Słownik języka polskiego
buła — ż IV, CMs. bule; lm D. buł 1. zgr. od bułka Czerstwa, nie wypieczona buła. przen. «człowiek niezgrabny, otyły, ociężały, gapiowaty» 2. «okrągła bryła; zgrubienie» Buła wosku. Policzki jak buły … Słownik języka polskiego
ciężkawy — ciężkawywi «nieco ciężki, ociężały, powolny» Na starość zrobiłem się ciężkawy, nie lubię podróży. przen. «dość trudny, zawiły, niezręczny, nieudolny» Ciężkawa rozmowa. Ciężkawy dowcip … Słownik języka polskiego
gamajda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. gamajdajdzie; lm MB. gamajdady, D. gamajdaajd (także gamajdadów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek ociężały, powolny, ślamazarny, niezdarny; niedołęga, niedorajda, gamoń» Całkowita gamajda. Kompletny gamajda … Słownik języka polskiego
gnuśny — gnuśnyni, gnuśnyniejszy «niechętny do działania, nie mający energii; właściwy człowiekowi o takich cechach; ospały, niemrawy, ociężały, powolny» Gnuśne środowisko. Gnuśne miasteczko. Gnuśne życie. Gnuśne myśli … Słownik języka polskiego
leniwy — leniwywi, leniwywszy «niechętnie pracujący, nie mający chęci do czegoś; opieszały, ociężały, gnuśny» Leniwy uczeń. Leniwi pracownicy. ∆ Leniwe pierogi, pierożki «kluski z sera, mąki i jaj» … Słownik języka polskiego
niedołężny — niedołężnyni, niedołężnyniejszy 1. «nie mający sprawności fizycznej; nieudolny, niezdarny, ociężały» Niedołężny kaleka. Niedołężni chorzy. Niedołężny chód. 2. «świadczący o braku umiejętności w danej dziedzinie; nieudolny» Niedołężny styl.… … Słownik języka polskiego
